چون درختي در صميم سرد و بي ابر زمستاني
هرچه برگم بود و بارم بود،
هر چه از فر بلوغ گرم تابستان و ميراث بهارم بود
هرچه ياد و يادگارم بود ،
ريخته ست ...
چون درختي در زمستانم ،
بي كه پندارد بهاري بود و خواهد بود
ديگر اكنون هيچ مرغ پير يا كوري !
در چنين عرياني انبوهم آيا لانه خواهد بست؟
...
اخوان ثالث



ميبيني بازم واسه نوشتن كم آوردمو بازم دست به دامان قلمو و پالت رنگم شدم !
حالا جواب گرفتي مگه نه ؟!



کامنت
Post a Comment