برای ندا وهمه ی قربانیان این سالهای سیاه
و برای اینکه هرگز از خاطرمان نرود خرداد85 و86 و خرداد 88 را



از یاد مبر،

وقتی را، که به قربانگاه‌مان بردند

و تن‌های بارور معصومیت‌مان را، به خواب سنگ سپردند.


دستانمان را قنوت‌وار به سوی خود گرفتند

تا آیه‌های کفرآلود عشق مقدس را،

از خطوط زخمی آن بیرون بکشند.


بگو به نام که قربانی‌مان کردند

که قوچی از آسمان فرود نیامد ؟


از یاد مبر، هرگز...

کامنت
# :((
Anonymous Anonymous : 4:12 PM  

Post a Comment